Ο
καθηγητής Ξενοφών Ζολώτας έγινε τακτικός καθηγητής πανεπιστημίου σε ηλικία
μόλις 24 ετών, το 1928, και έμεινε έως το 1968 οπότε και διώχθηκε από τη
δικτατορία, αναγορεύτηκε ακαδημαϊκός στα 48 του, διετέλεσε στέλεχος του
Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου επί σειρά ετών και διοικητής της Τράπεζας της
Ελλάδος, αλλά και πρωθυπουργός της χώρας την περίοδο της οικουμενικής
κυβέρνησης του 1989-1990. Πέθανε πλήρης ημερών το 2004, λίγους μήνες αφότου
γιόρτασε τα εκατοστά του γενέθλια, και είναι ο εμπνευστής μέτρων που επηρέασαν
καθοριστικά την οικονομική πορεία της χώρας, όπως η υποτίμηση κατά 50% της
δραχμής το 1953 ή το κόψιμο των τριών μηδενικών από τα χαρτονομίσματα το 1954.
Ο πρώτος λόγος, εκφωνήθηκε στο κλείσιμο της 12ης ετήσιας συνεδρίασης της Παγκόσμιας
Τράπεζας, τον Οκτώβριο του 1957 στη Νέα Υόρκη, όπου ο Ξ. Ζολώτας παραβρέθηκε ως
Διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος. Ο Ξενοφών Ζολώτας ξεκίνησε την ομιλία του στα
αγγλικά, και τη συνέχισε επίσης στα «αγγλικά» αλλά με αποκλειστικά ελληνογενείς
λέξεις, αν εξαιρέσουμε κάποιες λίγες αναπόφευκτες αγγλικές, δηλαδή άρθρα,
προθέσεις, συνδέσμους και βοηθητικά ρήματα.
I always wished to address this
Assembly in Greek, but realized that it would have been indeed
"Greek" to all present in this room. I found out, however, that I
could make my address in Greek which would still be English to everybody. With
your permission, Mr. Chairman, l shall do it now, using with the exception of
articles and prepositions, only Greek words.
"Kyrie, I eulogize the archons
of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the
orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode
of cacophony of the Trapeza with Hellas . With
enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous
organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and
synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate
some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But,
to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a
prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a Panethnic unhypocritical
economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I
apologize for my eccentric monologue. I emphasize my euharistia to you, Kyrie
to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizes and
protagonists of his Amphictyony and the gastronomic symposia".
Ο λόγος έκανε μεγάλη εντύπωση και ύστερα από δύο χρόνια ο
έλληνας ακαδημαϊκός επανέλαβε το εγχείρημα, τον Οκτώβριο του 1959. Ο δεύτερος
λόγος είναι εκτενέστερος και χρησιμοποιεί λιγάκι περισσότερες αγγλικές λέξεις:
Kyrie, it is Zeus'
anathema on our epoch for the dynamism of our economies and the heresy of our
economic methods and policies that we should agonize between the Scylla of
numismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.
It is not my
idiosyncrasy to be ironic or sarcastic, but my diagnosis would be that
politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize
numismatic plethora, they energize it through their tactics and practices.
Our policies have to be
based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a
metron between political, strategic and philanthropic scopes. Political magic
has always been anti-economic.
In an epoch
characterized by monopolies, oligopolies, monopsonies, monopolistic antagonism
and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological. But
this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among
academic economists. Numismatic symmetry should not hyper-antagonize economic
acme.
A greater harmonization
between the practices of the economic and numismatic archons is basic. Parallel
to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and
numismatic policies panethnically.
These scopes are more
practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer
are halcyonic. The history of our didymοus organizations in this
sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to
the polyonymous and idiomorphous ethnical economies.
The genesis of the
programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize,
although not without criticism on one or two themes, with the apostles and the
hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and
numismatic policies, although I have some logomachy with them.
I apologize for having
tyrannized you with my Hellenic phraseology.
In my epilogue, I
emphasize my eulogy to the philoxenous autochtons of this cosmopolitan
metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographers.
Τη συνέχεια του άρθρου καθώς και αρκετά σχόλια μπορείτε να διαβάσετε στη διεύθυνση:
