Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ : ένα νέο υβριδικό μάθημα

Κατά την εφαρμογή των αλλαγών στο νέο λύκειο, εισήχθηκε στο ωρολόγιο πρόγραμμα της Α΄ Λυκείου ένα μάθημα με τίτλο «Πολιτική Παιδεία» το οποίο αντικατέστησε τις «Αρχές Οικονομίας», συμβάλλοντας στην επιχειρούμενη υποβάθμιση της οικονομικής παιδείας, ενάντια στις επιταγές της εποχής που επιτάσσουν την ανάπτυξη αυτής. Οι μαθητές, πλέον, καλούνται να διδαχθούν επιλεκτικά κάποιες βασικές οικονομικές έννοιες παράλληλα με άλλα δύο διαφορετικά αντικείμενα (Δίκαιο και Κοινωνιολογία). Ο σημαντικός περιορισμός της ύλης των Αρχών Οικονομίας σε συνδυασμό με την επικείμενη κατάργηση του μαθήματος «Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων» καταδεικνύει τον παραγκωνισμό της οικονομικής εκπαίδευσης, σε μία εποχή που σε όλη την Ευρώπη δίνεται ιδιαίτερη έμφαση σε αυτήν και στην καλλιέργεια μιας ορθολογικής καταναλωτικής - παραγωγικής συμπεριφοράς, όπως και ο πανεπιστημιακός καθηγητής κ. Κωνσταντίνος Μπουρλετίδης τονίζει στο άρθρο του «Από τον Homo Economicus στον Homo Anicanus».

Η εισαγωγή αυτού του νέου υβριδικού μαθήματος, συνοδεύτηκε από μία σειρά προβλημάτων που δυσχεραίνουν το έργο καθηγητών και μαθητών ακόμη και σήμερα, αφού ορισμένα από αυτά συνεχίζουν να υφίστανται.
Η απόφαση για από κοινού πρώτη ανάθεση διδασκαλίας σε τρεις διαφορετικές ειδικότητες και ενώ οι διευθύνσεις είχαν, ήδη, στείλει τις καταστάσεις με τα κενά καθηγητών, προκάλεσε σύγχυση για το ποιος και με ποια κριτήρια θα το διδάξει σε κάθε σχολική μονάδα. Επίσης, πολλοί συνάδελφοι κλήθηκαν να ασχοληθούν με  αντικείμενα στα οποία είχαν ελάχιστη ως μηδαμινή εμπειρία στη διδασκαλία τους, κάτι που έγινε ιδιαίτερα ορατό από τις αγωνιώδεις αναζητήσεις τους για σχετικό εκπαιδευτικό υλικό στο διαδίκτυο και σε άλλες πηγές.
Η καθυστερημένη (τουλάχιστον σε επίσημο επίπεδο) ενημέρωση για το βιβλίο που θα χρησιμοποιηθεί και την ύλη που θα διδαχθεί, υποχρέωσε πολλούς συναδέλφους να ξεκινήσουν με δική τους πρωτοβουλία κάνοντας χρήση του εγχειριδίου των Αρχών Οικονομίας. Όταν, δε, ανακοινώθηκαν τα βιβλία και η ύλη του μαθήματος, προκλήθηκαν ποικίλα σχόλια, καθώς η μη πρόβλεψη συγκεκριμένου βιβλίου, οδήγησε στην αναγκαστική χρήση τριών βιβλίων τριών διαφορετικών τάξεων, κάτι το οποίο αμφιβάλλω αν έχει παγκόσμιο προηγούμενο. Αν μάλιστα, ληφθεί υπόψη ότι τα συγκεκριμένα συνοδεύονται από τετράδια εργασιών και βιβλία καθηγητών, είναι εύκολα αντιληπτός ο προαπαιτούμενος αριθμός εγχειριδίων για ένα μόνο μάθημα. Είναι χαρακτηριστικές οι αντιδράσεις ορισμένων μαθητών και γονέων τους στο άκουσμα ότι θα χρησιμοποιηθεί υλικό δύο μεγαλύτερων τάξεων.
Τελικά, λοιπόν, στάλθηκε εγκύκλιος με το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών, χωρίς, όμως, να αποσαφηνίζεται αν τα τρία διακριτά αντικείμενα θα πρέπει να διδάσκονται ταυτόχρονα επιβαρύνοντας το εβδομαδιαίο πρόγραμμα με τρία μαθήματα ή το καθένα ξεχωριστά με συγκεκριμένη σειρά.
Ο σκοπός του παρόντος άρθρου δεν ήταν η ανάπτυξη επιχειρημάτων για την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός μαθήματος, όπως η Πολιτική Παιδεία, αλλά η ανάδειξη των δυσκολιών που η εισαγωγή του επέφερε, ως αποτέλεσμα πιθανής βιασύνης και προχειρότητας.

Γιώργος Καμαρινός
Οικονομολόγος – εκπαιδευτικός